مرگ (داستانی خودمانی)

در بیشتر جوامع دنیا، مرگ یک تابو است. اما اگر کلا این مسئله را اشتباه گرفته باشیم چه؟ اگر مرگ آن فاجعه‌ای نباشد که از آن ساخته‌ایم، بلکه جنبه‌ای اساسی از زندگی و پر از امکان‌های معنوی برای تعالی باشد چه؟ برای نخستین بار، یک نفر این مطلب را می‌گوید. ساد گورو، در تفسیر جنبه‌های ژرف‌تر مرگ که به‌ندرت درباره آنها سخن گفته شده، به بیان منحصربه‌فرد خود بر تجربه درونی‌اش تکیه می‌کند. از دیدگاه عملی، استادانه بیان می‌کند که چه آماده‌سازی‌هایی می‌توان برای مرگ یک نفر انجام داد، چگونه به بهترین نحو می‌توان به کسی که در حال مرگ است کمک کرد و چگونه می‌توان حتی پس از مرگشان به حمایت از آنها در سفرشان ادامه داد.